Προκλήσεις και Προοπτικές για την Κοινωνική Πολιτική του Δήμου Σάμου

Είναι γεγονός ότι το κράτος πρόνοιας τις τελευταίες δεκαετίες περνάει μια βαθιά κρίση με


 κύρια χαρακτηριστικά την υποχρηματοδότηση και την αναποτελεσματικότητα.

Αυτή την κατάσταση έρχεται να την επιδεινώσει η οικονομική κρίση.

Κατά συνέπεια μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού βρίσκονται αντιμέτωπα με την φτώχεια,


 τον κοινωνικό αποκλεισμό και με την περιορισμένη πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μια ολοκληρωμένη πρόταση για την ανάπτυξη της κοινωνικής


 πολιτικής του Δήμου οφείλει να περιέχει τέσσερις άξονες.

1. Χρηστή λειτουργία των σημερινών κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου. (ΚΑΠΗ, Βοήθεια


 στο σπίτι)

2. Νέες ευκαιρίες με την αξιοποίηση προγραμμάτων από την ΕΕ.

3. Στήριξη των πρωτοβουλιών Συλλόγων ευπαθών ομάδων.

4. Προώθηση της κοινωνικής ευθύνης.

Στους άξονες φαίνεται καθαρά ότι μόνο οι δύο πρώτοι ανήκουν στον άμεσο έλεγχο του


 Δήμου. Μ΄ άλλα λόγια για την κάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων κοινωνικών αναγκών


 χρειάζεται η ενεργοποίηση όλης της κοινωνίας. Οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες μπορούν


 να συνεχίσουν την προσφορά τους αλλά αν περιμένουμε μόνο από αυτές το αποτέλεσμα


 ίσως δεν είναι ικανοποιητικό. Χρειάζεται η ταυτόχρονη συνεργασία του «ιδιωτικού» τομέα


 στην κοινωνική πολιτική. Φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο σε παραδοσιακούς θεσμούς όπως


 η οικογένεια και η εκκλησία που προσφέρουν σε πολλές περιπτώσεις προστασία και


 φροντίδα σε άτομα που έχουν ανάγκη. Κυρίως εστιάζουμε την προοπτική ανάπτυξης 


«νέων» θεσμών όπως οι Μη Κερδοσκοπικές εταιρείες και οι Σύλλογοι Ευπαθών ομάδων.


Στη Σάμο ήδη υπάρχουν Σύλλογοι και μη κερδοσκοπικές εταιρείες που ασκούν πολιτικές 


χωρίς καμιά «εξουσία» και χωρίς καμιά δημόσια χρηματοδότηση(κυρίως το δεύτερο 


στοιχείο κάνει την προσπάθεια αξιόπιστη στην κοινωνία). Χαρακτηριστικό παράδειγμα σε


 τοπικό επίπεδο είναι ο Σύλλογος Οικογενειών και Εθελοντών για την Ψυχική Υγεία (ΣΟΕΨΥ)


 που η οικονομική του ευρρωστία προέρχεται μόνο από εισφορές μελών και φίλων του ενώ


 ταυτόχρονα ασκεί μια φιλόδοξη πολιτική για την αντιμετώπιση του Στίγματος της Ψυχικής 


Ασθένειας.


Η ενεργοποίηση των Συλλόγων όμως δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Η 


συμβολή όλων των μελών της κοινωνίας για να επιτευχθεί η μέγιστη ευημερία της. Η


 κοινωνική ευθύνη του πολίτη και των επιχειρήσεων είναι το μεγάλο στοίχημα. Για την


 σημασία της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα 


την πρόσληψη ενός Λήπτη Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας από μια επιχείρηση. Μια τέτοια 


κίνηση συμβάλλει άμεσα στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού.


Τα σύγχρονα προβλήματα απαιτούν σύγχρονες λύσεις. Σήμερα ο Δήμος και γενικότερα η


 Δημόσια Διοίκηση οφείλει να στηρίξει έμπρακτα τον «ιδιωτικό» τομέα στην παροχή


υπηρεσιών που συμβάλουν στην κοινωνική συνοχή.


Η αλληλεγγύη είναι ένα χαρακτηριστικό απαραίτητο για την ύπαρξη της ανθρώπινης


 κοινωνίας.

Εμείς ως Υποτείνουσα προτείνουμε έναν ευρύ και γόνιμο κοινωνικό διάλογο για 


ευασθητοποίηση της κοινωνίας και των φορέων της σε αυτή την κατεύθυνση.




Σάμος 7 Απριλίου 2011

Για τον Τομέα Κοινωνικής Πολιτικής

Νίκος Καλδιριμιτζιάν